पानीको घुट्को नपाइकनै

तिर्खाहरूको हत्या हुने गर्छ

काकाकुल माहौल, शोकाकुल तृष्णा ओहो !

मेलम्चीको सपना फेरि किन दोहोरिएन

मलाई यो दुनियाँ मनपरेन ।

नुन किन्न गएकी छोरी

कानको सुन लुटाएर, अस्मिता मेटाएर

अपराधका त्रासदीहरूसँगै

भयंकर क्रन्दनहरू लिएर आउँछे

कठै ! त्यो अपराधले लगाएको गुण

छोरीको जीवन सजिएन

समाजको मन फेरिएन

धरौटीमा अपराध अडेन

यो दुनियाँ पटक्कै मनपरेन ।

महङ्गीले निभेको चुलो सल्किएन

गरिवीमा फाटेको आडले मजेत्रो भेटिएन

श्रमको खेतिमा पसिना बिकेन

ओहो ! यो दुनियाँ निमुखाहरूको रहेन

मलाई यो दुनियाँ पटक्कै मनपरेन ।

-अनिता लामा

(२०५६ ज्येष्ठको सम्बोधन साप्ताहिकमा प्रकाशित)